آتيلاكوچ ، وزير فرهنگ و توريسم تركيه ضمن ذكر علل توسعه صنعت توريسم در اين كشور به قرار گرفتن ايرانيان در رتبه سوم گردشگراني كه به تركيه مي‌روند در سه ماه نخست سال 2006 اشاره كرد.
جناب آقاي وزير، كشور شما در مدت كوتاهي پيشرفت زيادي در زمينه گردشگري داشته است، دلايل اين موفقيت را چه مي‌دانيد؟
البته اين پيشرفت در مدت زمان كوتاهي حاصل نشده است. از دهه 70 تركيه سياست‌هاي خود براي گسترش توريسم را آغاز كرده و در دهه 80 تورگوت اوزال ـ رييس‌جمهور سابق ـ در زمينه جذب انبوه گردشگر ـ Masstourism ـ برنامه‌هاي تشويقي فراواني ارايه كردند.
از طرفي با توجه به اينكه در آن زمان يونان و اسپانيا نتوانسته بودند از سواحل خويش به خوبي محافظت كنند و تاسيسات‌‌شان نيز قديمي شده بود، فرصت خوبي براي تركيه ايجاد شد. ما هم از اين فرصت ضمن ارايه قيمت‌هاي مناسب به خوبي استفاده كرديم.
همچنين ميليون‌ها ترك در آلمان زندگي مي‌كردند كه با كمك آنها و امكاناتي كه در زمينه «جذب انبوه گردشگر» داشتيم، توانستيم امكاناتي را كه در زمينه توريسم در آنتاليا داشتيم به خوبي به دنيا معرفي كنيم.
در كنار اين با وقوع انقلاب در اتحاد جماهير شوروي و فروپاشي اين كشور، گردشگران زيادي از روسيه به تركيه آمدند. البته ارائه امكانات خوب با قيمت‌هاي مناسب هم باعث رشد تعداد گردشگراني كه از روسيه به تركيه آمدند، شد.
در دانشگاه‌هاي ما رشته مديريت گردشگري تاسيس شد و ايجاد هنرستان‌هاي توريسم نيز در توسعه گردشگري تركيه بسيار مؤثر بود.
همه اين عوامل دست به دست هم دادند كه سال گذشته شاهد حضور 21 ميليون نفر گردشگر از سراسر دنيا در تركيه باشيم و در حدود 5/18 ميليارد دلار درآمد از صنعت توريسم بدست آوريم.
به نظر شما آيا سياست گردشگري تركيه در ايران قابل اجراست؟
اجازه بدهيد من يك موضوع كلي را مطرح كنم. از نظر من به جز يك سري اصول كلي انساني، هر ايدئولوژي و برنامه‌اي اگر در كشوري اجرا شده و موفقيت‌آميز بوده قطعا به اين معني نيست كه در كشور ديگري هم موفق خواهد بود.
خيلي صميمي خدمتتان عرض كنم تنها موضوع خاك و انسان نيست. وقتي يك مدلي در كشوري اجرا شد اگر بخواهيد آن را در كشور ديگري اجرا بكنيد و موفق باشيد حتي هواي آن منطقه هم در ميزان موفقيت آن مؤثر خواهد بود.
هرچند كه بايد بگويم روشي را كه ما در تركيه تا به حال اجرا كرديم نواقص زيادي نيز دارد. براي مثال جريان «جذب انبوه گردشگر» در كشور ما اهميت زيادي به شن و ساحل و دريا داد، ولي همان اهميت را نتوانست به توريسم آب‌هاي گرم بدهد.
بايد گفت از هر 100 سياست گردشگري كه در دنيا اعمال مي‌شود، 75 تاي آن با هدف «جذب انبوه گردشگر» صورت مي‌گيرد، اما اين نوع توريسم هم رقباي زيادي در حوزه مديترانه دارد. مثل يونان و اسپانيا و حتي مراكش و مصر كه اين موضوع را در برنامه كار خويش دارند.
همچنين اين نوع توريسم خيلي متاثر از شايعه است و كوچك‌ترين شايعه‌اي باعث مي‌شود كه تمام رزرواسيون‌هاي شما باطل شود.
تصور مي‌كنيد چه مدل توسعه‌اي براي گردشگري ايران قابل اجرا و موفقيت‌آميز است؟
من به خودم هم هيچ توصيه‌اي نمي‌كنم. من صفحه‌هاي اقتصادي را در روزنامه‌ها مي‌خوانم و مي‌بينم كه يك اقتصاددان يك موضوع را سفيد مي‌بيند و ديگري سياه. يعني اگر بحث‌هاي اقتصادي را هم در نظر بگيريد اتفاق‌نظري بين اقتصاددانان نيست، هيچ موقع نمي‌توان به طور كلي يك قاعده را براي كسي توصيه كرد.
ولي مي‌توانم ديدگاهم را در اين مورد بگويم. مساله اين است كه دنيا به طرف يك گلوباليسم (جهاني شدن) در حال حركت است و به هر حال ما نمي‌توانيم خارج از اين باقي بمانيم.
برخي پيشرفتهايي كه در عصر ارتباطات انجام گرفته ممكن است در برخي موارد قابل نقد باشند، اما به هر حال نمي‌توانيم خارج از اين جريان جهاني شدن حركت كنيم.
جناب آقاي وزير بيشترين تعداد گردشگري كه به تركيه مي‌آيند از چه كشورهايي هستند و ايراني‌ها در رتبه چندم قرار دارند؟
در سال 2005 آلماني‌ها در رتبه اول قرار داشتند. پس از آن روس‌ها و انگليسي‌‌ها در رتبه‌هاي دوم و سوم قرار گرفتند و ايراني‌ها در اين رتبه‌بندي در رديف ششم جاي گرفتند. اما در سه ماهه اول سال 2006 ايراني‌ها در رتبه سوم قرار گرفتند و دليل اين مسئله بروز مشكلاتي در آلمان بود كه باعث شده ايرانيان در رتبه سوم قرار بگيرند.
در پايان بايد بگويم كه ما و شما اگر موانعي نگذاريم و به اراده انسان‌ها اعتماد كنيم، مسلما خيلي كارها مي‌توانيم با كمك يكديگر انجام بدهيم و روابطمان بيشتر گسترش پيدا كند.
منبع: خبرگزاري ميراث فرهنگي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر